- μονόκοιλος
- μονόνοικος, -ον (ΑΜ)αυτός που γεννήθηκε μαζί με άλλον ή με άλλους στην ίδια γέννα.επίρρ...μονόκοιλα (Μ μονόκοιλα)με μια γέννα.[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + -κοιλος (< κοιλία), πρβλ. ορθό-κοιλος, πονό-κοιλος].
Dictionary of Greek. 2013.
μονόκοιλος
Look at other dictionaries:
μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… … Dictionary of Greek
